مقایسه عملکرد پلی‌آلومینیوم کلراید (PACl) و فریک کلراید (FeCl3) در حذف کدورت و مواد آلی منابع آب، مطالعه موردی: رودخانه کرج، تصفیه‌خانه آب شماره 2 تهران

در تصفیه‌خانه‌های آب، علاوه بر تعیین ماده منعقد کننده مناسب برای حذف کدورت و مواد آلی، یافتن روشهایی که در عین کارایی مؤثر منجر به کاهش مقدار مصرف و هزینه‌ها شود از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این تحقیق با انجام آزمایش‌های جار، اثر کدورت،pH  و کل کربن آلی، بر روی منعقدکننده‌های فریک کلراید (FeCl3) و پلی‌آلومینیوم کلراید (PACl)، برای حذف بیشتر کدورت و کل کربن آلی، کربن آلی محلول، جذب ماده آلی در طول موج 254 نانومتر (UV254nm)، قلیائیت، آلومینیوم و آهن باقیمانده، تری‌هالومتان‌ها(THMS) ، از آب رودخانه کرج در سال 1386 در ورودی تصفیه‌خانه آب شماره 2 تهران با شرایط کواگولاسیون متداول مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. در مقادیر pH طبیعی و پایه،  PAClاثر بیشتری را در حذف کدورت، TOC، DOC، UV254 وTHMS  نسبت به  FeCl3 نشان می‌دهد. نتایج این بررسی‌ها عملکرد بهتر پلی آلومینیوم کلراید را در مقایسه با فریک کلراید از نظر مصرف کمتر مواد منعقدکننده، تشکیل لخته‌های درشت‌تر، کاهش مدت زمان ته‌نشینی لخته، تولید لجن با ضریب چسبندگی بیشتر، عدم نیاز به تنظیم pH در کدورتهای 2 تا 5NTU و نیاز به مقدار آهک کمتر در سایر کدورتهای مورد آزمایش تا NTU 100 نشان داد. همچنین نتایج این بررسی‌ها نشان داد که در کدورتهای پایین (NTU2) و کدورتهای بیشینه (NTU 100) با PACl، درصد حذف کدورت، TOC،DOC ، UV254nm بیشتر و افت pH و قلیائیت نسبت به فریک کلراید کمتر است. در نهایت PACl را می‌توان به‌عنوان جایگزین مناسب و اقتصادی برای فریک کلراید در واحد انعقاد فرایند تصفیه آب تهران پیشنهاد نمود.